سردر ورودی دانشگاه صنعتی شریف
معمار: عبدالرحمن کدخداصالحی
موقعیت: تهران، ایران
تاریخ: 1392
وضعیت: طرح پیشنهادی مسابقه / رتبه چهارم
کارفرما: دانشگاه صنعتی شریف
تیم پروژه: روزبه اردکانی، شهرام یزدان‌پناه، کمال حسن‌پور، سامان عزیزی مودب، کارو پرهون

یکی از موضوعات قابل تامل برای ما، در زمینه طراحی سردر مرکز معتبری مانند دانشگاه صنعتی شریف، توجه به کسب علم در دانشگاه بود که ذهنیت ما را تا اندازه زیادی، از فکر قوس و گنبد که به اشتباه، به جای معماری ایرانی استفاده می‌شود، دور کرد. درک حس و روح فضاهایی که از گذشته برای ما به ارث رسیده است، بسیار فراتر از فرم معماری آن است. ما نیز برای درک بهتر مفاهیم معماری کشور عزیزمان ایران، ساعات زیادی را صرف ورق‌زدن و مطالعه اشکال مختلف معماری کردیم و در نهایت، با آزمایش اتودهای مختلف دریافتیم که ریتم، تکرار، حس وحدت و دعوت‌کنندگی از جمله عناصری هستند که نه تنها با این موضوع معماری همخوانی زیادی دارند، بلکه نیازهای عملکردی و فراعملکردی پروژه را نیز حل می‌کنند.

از عناصر مهم و قابل توجه برای ما، هویت ملی و شخصی دانشگاه صنعتی شریف بود که ما تا حد توان، در رعایت اصول مربوط به آن تلاش کرده‌ایم. ایده اصلی ما برای طراحی سردر دانشگاه، صفحاتی از کتب درسی است که با الگویی تکرارشونده در کنار همدیگر، گذشته و آینده این دانشگاه را ورق می‌زنند. این صفحات ضمن داشتن حس دعوت‌کنندگی قوی از سمت خیابان آزادی و گذرهای اطراف، با ریتم فضای داخلی خود، حس رواق‌های ایرانی را تداعی می‌کنند. از طرف دیگر، با تعریف فضای ورودی مجزا برای سواره و پیاده، جذابیت فرم آن دوچندان شده است.

چرخش نود درجه صفحات سردر در امتداد ارتفاع بنا و ترکیب مصالح مدرن و سنتی، ضمن تایید و تاکید بر معماری وضع موجود دانشکده‌ها، به پیشرفت علم و تکنولوژی و همسوشدن با پیشرفت‌های بین‌المللی اشاره دارد، همچنان که دانشگاه صنعتی شریف هم در این راستا، یکی از موفق‌ترین دانشگاه‌ها در سطح دنیاست.

Entrance Gate of Sharif Technology University
Architect: Abdolrahman Kadkhodasalehi
Location: Tehran, Iran
Date: 2014
Status: Competition Proposal / 4th Place
Client: Sharif Technology University
Project Team: Roozbeh Ardekani, Shahram Yazdanpanah, Kamal Hasanpour, Saman Azizi Moaddab, Karo Parhoon

One of the most important issues we took into serious consideration in designing the entrance gate of a high-profile university like Sharif was very attention to achieving knowledge in university. This attention led us not to use any arch or dome which are often mistakenly believed to be elements of Iranian Architecture. Understanding the nature and sense of the spaces which have been inherited from the past is much more important than the architectural form. The longevity of these constructions is a good proof for this claim. We spent hours to consider different forms of architecture and finally, we found that “rhythm, unity, and invitation” are among the elements that not only adapt to this issue of architecture, but they also suffice to the operational and extra operational needs of this project.

National and idiosyncratic Identity of Sharif University was among the important and noticeable elements that were of priority for us. We did our best to maintain the principles of the aforementioned identity. Our main idea for designing the entrance gate of university is “a number of pages” from the book which have been put together in a recurring pattern to show both the past and the future of the university. These pages have an impression of “inviting” from the Azadi Street and its nearby street. They also recall the feeling of old Iranian Portico. Defining separate portal space those who are riding on cars and buses as well as those who are on foot, has added to the attraction of the form.

A turn of 90 degrees along the height of the construction and the composition of both modern and old materials confirm and emphasize on the current trend of the architecture of the colleges inside. It also indicates the development of science and technology and adapting with the international developments and with this respect Sharif University has often been regarded as one of the most successful universities across the world.