مدرسه سنگال

استودیو معماران مادو (مازیار دولت‌آبادی)

موقعیت: کافونتین، سنگال
تاریخ: ۱۴۰۰
مساحت: ۱۹۸۴ مترمربع
وضعیت: طرح پیشنهادی مسابقه
کارفرما: سازمان مردم‌نهاد Kakolum
طراح ارشد: دنیز ابراهیمی آذر
تیم طراحی: رضا ولی‌نژاد، مهسا رجب‌پور، حدیث کریمی، سونا تقی‌پور
طراحی داخلی و رندرینگ: دنیا یوسفی
ماکت: آریا رحیمی‌نژاد، فاطمه میری

در سنگال، روستاها به سبب افسانه‌هایی که در مورد درخت بائوباب در فرهنگ‌شان وجود داشته است، حول این درخت شکل می‌گرفتند که همین موضوع، مبنای ایده شکل‌گیری فضاهای مدرسه در اطراف درختان سایت بود که ضمنا پاسخ مناسبی به یکی از خواسته‌های مسابقه، یعنی حفظ درختان می‌داد. همچنین شکل‌گیری فضاها حول درختان، به صورت نمادین، به موضوع اتحاد که یکی از کانسپت‌های طراحی بود، اشاره می‌کرد.

در این پروژه، سعی بر آن بود تا هندسه دقیقی برای شکل‌گیری فرم تبیین شود. در ابتدا، یک فضای ۲ متری در اطراف درختان، برای حفظ ریشه آنها در نظر گرفته شد؛ سپس دو دایره به شعاع ۸ متر، درختان مرکزی سایت را در خود محاط کردند، و برای تامین مساحت حیاط و زمین بازی، دایره سومی به این دایره‌ها اضافه شد. با توجه به هندسه تعیین‌شده، فضاهای دایره‌شکلی در اطراف حیاط‌ها شکل گرفت که در نهایت، این دایره‌ها به یکدیگر اتصال پیدا کردند و فرم یکپارچه‌ای را تشکیل دادند. بعد از به‌وجودآمدن این لکه اولیه، با توجه به تایپولوژی بناها و همین‌طور شرایط آب‌وهوا، از فرم مثلث برای شکل‌گیری فرم کلی مدرسه استفاده شد که در این فرم، سقف و جداره به هم پیوسته هستند. 

برای دسترسی حیاط درونی به فضای بیرونی سایت، فرم یکپارچه از سه ناحیه برش خورد تا این اتصال را برقرار کند. در سه فضای مجزای به‌وجودآمده، فضاهای مورد نیاز و لکه‌های کلی پروژه با توجه به خواسته مسابقه که فازبندی در پنج مرحله بود، شکل گرفتند. برای ایجاد سیرکولاسیون حرکتی نیز دو مسیر حرکتی در جداره درونی و بیرونی در نظر گرفته شد که یکی از آنها به رمپ معلولین اختصاص یافت. 

برای تسهیل در روش ساخت و مقرون‌به‌صرفه بودن پروژه، سعی شد تا با استفاده از متریال‌های بومی مثل چوب و کاه، روش ساده‌ای برای ساخت در پیش گرفته شود. همچنین با توجه به اهمیت موضوع کشاورزی در منطقه و همین‌طور تعلیم آن به دانش‌آموزان، فضاهای خالی اطراف مدرسه در درون سایت، به زمین‌های زراعی اختصاص یافت، و برای آبرسانی به این زمین‌ها، هدایت آب باران و استفاده بهینه از آن، در طراحی لحاظ شد.

Senegal School

MADO Architects (Maziar Dolatabadi)

Location: Kafountine, Senegal
Date: 2022
Area: 1,984 sqm
Status: Competition Proposal
Client: Kakolum NGO 
Lead Architect: Deniz Ebrahimi Azar
Design team: Reza Valinejad, Mahsa Rajabpour, Hadiis Karimi, Sona Taghipour
Interior Design & Rendering: Donya Yousefi
Model: Aria Rahiminejad, Fatemeh Miri

In Senegal, villages were formed around the tree, because of the myths about the baobab tree in their culture, and this was the idea of forming spaces around the site trees, which was a good response to one of the issues of the competition, which was to preserve the trees. The formation of spaces around trees also symbolically referred to the theme of unity, which was one of the design concepts.

Initially, a two-meter offset was formed around the trees, to conserve the roots of the trees. As the space required to preserve the trees became clear, an attempt was made to explain the exact geometry of the form. Two circles with a radius of 8 meters, surrounded the central trees of the site, and to provide the area of the yard and playground, a third circle was added to the circles, for this purpose. According to the determined geometry, circular spaces were formed around the courtyards, which eventually connected to each other, and formed a unified form. After the initial stain was created, to create the general form of the school, according to the typology of the building and the weather conditions, a triangular shape was used to form the roof and walls of the school, where the roof and the wall were connected.

To access the inner courtyard from the outside of the site, the integrated form was cut from three areas to establish this connection. In the three separate spaces created, according to the demand of the competition, which was based on phasing in five stages, the required spaces and general spots were formed. To create dynamic circulation, two movement paths were considered in the inner and outer walls; One of them was dedicated to the ramp for the disabled. 

To facilitate the construction method and cost-effectiveness, an attempt was made to use native materials such as wood and straw in the project, and to adopt a simple construction method. The empty spaces around the school within the site, due to the importance of agriculture in the region and its education to students, were allocated to agricultural lands, and to supply water to these lands, rainwater management and its optimal use were considered in the design.