فعالسازی [میان]جرز
نگاهی به مدرسه ابتدایی جدگال، اثر آرش علیآبادی
پویان روحی
پویان روحی
ویژهنامه «اتاق؛ فشردهترین و پرشورترین تجربه معمارانه»
۱۲ خرداد ۱۴۰۱: سه پروژه از ایران به جمع ۲۰ فینالیست جایزه معماری آقاخان در سال ۲۰۲۲ که از میان ۴۶۳ پروژه انتخاب شدهاند و در میان آنها، پروژههایی از ۱۵ کشور بحرین، بنگلادش، دماغه سبز، هند، اندونزی، لبنان، کویت، مراکش، نیجر، فلسطین، سنگال، سریلانکا، تونس، ترکیه و امارات متحده عربی دیده میشود، راه یافتند:
ـ خانه آبان در اصفهان / محمد عرب، مینا معینالدینی
فربد یمنی، آرمان مشهدی، نغمه کثیری
راهیافته به مرحله نیمهنهایی پنجمین دوره جایزه شایستگی معمار ایرانی (۱۴۰۱)
مهندسین مشاور حجم سبز (علی بصیری، احسان محمدی، محسن جعفری)
مهندسین مشاور پادیر (سعید میرمحمدصادقی، لادن زارعی)
آنچه در ادامه میخوانید، نوشته کوتاهی است از رضا علیآبادی، معمار ایرانی مقیم تورنتوی کانادا، و یکی از داوران پنجمین دوره جایزه شایستگی معمار ایرانی، در ستایش فضای معماری. او در این یادداشت که در قالب یک نامه سرگشاده، و عمدا با استفاده از یک ماشینتحریر قدیمی تایپ شده است، به اهمیت فضا به عنوان مظروف و ماده اولیه معماری، در مقابل فرم به عنوان ظرف میپردازد. رضا علیآبادی با اشاره به دوگانههایی نظیر چشم و ذهن، و تصویر و تصور، بین ساختمان و معماری، و بین ساختن فرم و فرمدادن به فضا تمایز قائل میشود و بر این اساس، آثار معماری را به دو دسته فرمگرا و فضاگرا تقسیم میکند. او همچنین با تفکیک معماری به عنوان یک دیسیپلین، از معماری به عنوان یک صنعت و حرفه تجاری، مسئولیت معماران در برابر خلق فضا، و نه صرفا تولید فرم را یادآور میشود و از آنها میخواهد با مقاومت در برابر وسوسههای بازار ساختوساز، معماری را از رقابت بیمارگونه بر سر دیدهشدن، به قلمرو اصلی آن که یک ممارست فکری دائمی است، سوق دهند.