معیارهای شایستگی سومین دوره جایزه شایستگی معمار ایرانی (۱۳۹۹)

Merit Criteria of Iranian Architect Merit Award 2020

معیارهای شایستگی سومین دوره جایزه شایستگی معمار ایرانی (۱۳۹۹)

آنچه در ادامه می‌خوانید، گزیده‌ای است از دیدگاه‌های داوران سومین دوره جایزه شایستگی معمار ایرانی (۱۳۹۹) درباره معیارهای شایستگی یک ساختمان اداری.

فرشاد فرهی
ـ حضور یک گفتمان معماری
ـ ایجاد یک تصویر ذهنی (ایماژ) برای کمپانی بهره‌بردار
ـ ظهور یک اتفاق خلاقانه معماری
ـ سازمان فضایی و پلان‌بندی فضا
ـ عدم نماسازی کاذب و فاقد ارتباط طراحانه سیستماتیک با پلان، مقطع و حجم پروژه
ـ ارتباط منسجم و خلاق فضاهای معماری خارجی و داخلی
ـ میزان جذابیت و مطلوبیت فضای کار
ـ نحوه زونینگ و توزیع تاسیسات و تسهیلات ساختمان در طرح‌ریزی فضا
ـ انعطاف‌پذیری طرح برای تغییرات آینده

حمید نورکیهانی
ـ با توجه به اینکه عمده پروژه‌ها در زمین‎های محدود و محصور طراحی شده، و تعدادی نیز در زمین‌های کوچک اتفاق افتاده‌اند، الگوی کانسپت‌سازی و پوسته‌های تزئینی نماها، صرفا به دلیل ایجاد «فرم» را صحیح نمی‌دانم.
ـ ساختمان‌هایی را باید اداری بدانیم که از ابتدا برای همین عملکرد فکر و طراحی شده باشند. پروژه‌هایی را که طبق ضوابط مسکونی، پروانه ساختمانی داشته و به دلیل موقعیت اداری، با تغییراتی مختصر و پس از اتمام و اخذ پایان کار، تبدیل به ساختمان اداری می‌شوند، شایسته نمی‌دانم.
ـ ایرادی که در برخی از پروژه‌ها دیده می‌شود، تردد مراجعین به طبقات از طریق فضاهای پارکینگ است. بدیهی است که این ایراد به دلیل اصرار بر فرم‌دادن نما و پوسته‌ها پیش می‌آید. به عبارتی، روابط و سیرکولاسیون فدای منطق و فرم‌های پرهزینه می‌شود.

فیروز فیروز
ـ دیدگاه اکولوژیک؛ رویکرد کل‌نگر به طراحی در ارتباط انسان با طبیعت و فرهنگ
ـ انتخاب مصالح و هماهنگی آن با اقلیم ایران
ـ هماهنگی نما با محیط شهری، و با ترکیب و ویژگی‌های مصالح
ـ نوآوری در پلان و مقطع
ـ نوآوری در کلیت کانسپت پروژه
ـ ارتباط ساختمان با شهر
ـ استفاده بهینه از نور طبیعی و جریان هوا
ـ نوآوری در طراحی انرژی غیرفعال، در مقابل نوآوری مکانیکی
ـ نوآوری در فرم ساختمان
ـ مصرف بهینه انرژی
ـ انعطاف‌پذیری پلان برای آینده
ـ نحوه به‌کارگیری گیاه و طراحی محوطه

کورش رفیعی
ـ کیفیت‌های فضایی و معمارانه
ـ صراحت و سادگی در بیان و ایده‌پردازی
ـ پرهیز از مبالغه و زیاده‌گویی
ـ عدم استفاده از فرم‌های خودنما و مصالح پرطمطراق
ـ یکپارچگی و هماهنگی اجزا ساختمان

حبیبه مجدآبادی
ـ نشان‌دادن حقیقت مسئله پروژه و پاسخ معمارانه
ـ استفاده معنی‌دار از متریال؛ تحمیل‌نکردن رنج فرم به متریال
ـ وجود دلیلی جدا از رعایت استانداردهای یک ساختمان خوب که موجب تمایز و برتری پروژه شود

Leave A Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *