پاسداشت یک زن معمار در جشن معماران
بهناز شیربانی
: هفتمین جایزه معماری داخلی ایران، پنجشنبه ۱۷ مهر برگزار شد؛ جشنی که میزبان بسیاری از معماران تراز اول کشورمان بود. در حیاط ورودی سالن کنفرانس ماکت‌های بزرگی از ساختمان‌های مختلف به چشم می‌خورد و البته حضور شرکت‌های فعال در زمینه معماری و طراحی داخلی که جنب‌وجوش خاصی به‌پا کرده بود. بعد از گذشت چنددقیقه‌ای از آغاز جشن، نوبت به تجلیل از معمار معاصر ایرانی رسید؛ چهره‌ای که قطعا برای بسیاری از همکارانش آشنا و دوست‌داشتنی است و از سوی دیگر، چهره‌ای که برای اهالی فرهنگ و هنر نیز قابل احترام و مثال‌زدنی است. بخش تقدیری این مراسم به پاسداشت فریار جواهریان اختصاص داشت. فیلم کوتاهی که پیش از تقدیر از او نمایش داده شد، بهترین معرفی از زبان خودش بود: «من خودم را بچه امام‌رضا(ع) می‌دانم، در مشهد به دنیا آمدم، از هشت‌سالگی به پاریس رفتم و از آن زمانی که در خیابان‌های پاریس قدم می‌زدم، تصمیم گرفتم معمار شوم. وقتی به ایران برگشتم با داریوش مهرجویی آشنا شدم و ازدواج کردیم و در سینما طراحی صحنه و لباس چندفیلم او را عهده‌دار شدم. اگر پاریس نمی‌رفتم قطعا معمار نمی‌شدم. خاطرم هست وقتی در مشهد زندگی می‌کردیم مادرم من را همیشه به حرم امام‌رضا(ع) می‌برد و زیر لب همیشه دعا می‌خواند و پدرم هم عادت داشت همیشه در خانه ترانه‌های فرانسوی را زمزمه می‌کرد. فکر میکنم اگر در ایران می‌ماندم آهنگساز می‌شدم.»بعد از پخش این فیلم، نوبت دوستان و همکاران جواهریان بود تا چنددقیقه‌ای درباره او صحبت کنند. ایرج کلانتری نخستین سخنران بود. او صحبت‌هایش را اینگونه آغاز کرد: «فکر میکنم سخنران خوبی نیستم و از عهده صحبت‌کردن درباره فریار برنمی‌آیم. من با خانواده جواهریان سال‌هاست که ارتباط دارم و باید بگویم که این خانواده زمینه آکادمیک بالا و خوبی دارند.» آزاده شاهچراغی دومین سخنرانی بود که پشت تریبون حاضر شد تا درباره جواهریان صحبت کند، او گفت: «خوشحالم که فرصتی دست داد تا درباره خانم جواهریان صحبت کنم. از سال 82 افتخار همکاری با او را در پروژه «باغ ایرانی» داشتم و بعد با شروع به کار دفتر گاما در دفتر خانم جواهریان مشغول به کار شدم. اوایل رابطه استاد و شاگردی و بعد رابطه دوستانه ما شکل گرفت و افتخار بزرگی برای من است و این ۱۲ سال شانس بزرگی برای من بود که در خدمت هنرشناس و معمار بزرگی مثل او باشم.»پس از اهدای لوحی از طرف مجله تخصصی معماری و دکوراسیون داخلی، نوبت به تقدیر از فریار جواهریان رسید. بنیاد معماری میرمیران لوح تقدیری را به او اهدا کرد و تقدیر نامه‌ای دیگر از طرف کسانی که درباره او سخنرانی کرده بودند به او اهدا شد، در آخر هم احمد زهادی صاحب امتیاز و مدیرمسوول فصلنامه معماری و ساختمان، لوح تقدیری را به جواهریان تقدیم کرد و گفت: «به‌رغم هر سال، مراسم تقدیر از معمار معاصر ایرانی همزمان با مراسم اهدای جوایز معماری داخلی برگزار می‌شود. بعد از تقدیر از چهره‌هایی چون نادر اردلان، ایرج اعتصام، بهرام شیردل، این بار از فریار جواهریان تقدیر می‌کنیم.»در پایان نوبت جواهریان بود که چند دقیقه‌ای صحبت کند. او گفت: «من شرمنده‌ام که بعد از تقدیر از بزرگانی که پیش از من تقدیر شده‌اند این جایزه را بگیرم. قطعا افرادی شایسته‌تر از من هم هستند یا خانم‌هایی هستند که کارهای فوق‌العاده‌تر از من انجام می‌دهند و به تک‌تکشان می‌بالم و امیدوارم هر چه زودتر نوبت آنها شود.»
↑ برگرفته از روزنامه شرق (شماره ۲۱۳۵، ۱۹ مهر ۱۳۹۳)
احساس میکنم غم دوری ؛دل تنگی و شکست؛این بانوی بزرگوار ؛از آقای مهرجویی”استاد مهرجویی” ساخت
و آقای مهرجویی چقدر ظریف و دقیق این روایت رو تو “هامون”به تصویر کشید
“مرا تو بی سببی نیستی به راستی صلت کدام قصیده ایی ای غزل”