در باب تکنیکهای نرم استحاله گفتمانی و استتیکهای مصلحتاندیشی
پاسخی به یادداشت «رو در رو با بنیادگرایی معماری» از پویان روحی
محمد هادیانپور
۱. مقدمه: بر لبه گفتار آلوده
در مواجهه با یادداشتی که با عنوان سنگین و گفتمانساز «رو در رو با بنیادگرایی معماری» منتشر شده است، نخستین واکنش، نه دفاع از یک پروژه یا سبک، بلکه تامل در لحن، نحوه نامگذاری و چگونگی تولید معنا از طریق زبان است. این پاسخ، نه از موضع منتقد، بلکه از موقعیت یک معمار، و نه در مقام دفاع از یک اثر، بلکه به عنوان واکنشی نظری به سازوکار نوشتار آن متن نگاشته میشود، چرا که نوشتن، خصوصا در معماری، تنها انتقال اطلاعات نیست، بلکه کنشی در جهت تولید معنا، مشروعیتبخشی به قدرت و بازتعریف مرزهای اعتبار است.
