Iran Pavilion at The Venice Architecture Biennale 2016 / Mohammadreza Taghipour, Tahereh Hosseinnezhad, Mahdieh Kakhki

غرفه ایران در دوسالانه معماری ونیز 2016
معمار: محمدرضا تقی‌پور، طاهره حسین‌نژاد، مهدیه کاخکی
موقعیت: ونیز، ایتالیا
تاریخ: 1394
مساحت: 32 مترمربع

وضعیت: طرح پیشنهادی مسابقه / برگزیده مرحله اول
کارفرما: وزارت راه و شهرسازی

غرفه ایران در دوسالانه معماری ونیز 2016 / محمدرضا تقی‌پور، طاهره حسین‌نژاد، مهدیه کاخکیغرفه ایران در دوسالانه معماری ونیز 2016 / محمدرضا تقی‌پور، طاهره حسین‌نژاد، مهدیه کاخکیغرفه ایران در دوسالانه معماری ونیز 2016 / محمدرضا تقی‌پور، طاهره حسین‌نژاد، مهدیه کاخکیغرفه ایران در دوسالانه معماری ونیز 2016 / محمدرضا تقی‌پور، طاهره حسین‌نژاد، مهدیه کاخکی

کالبد طبیعی انسان از خاک، و طبیعت و سرشت وی، برخاسته از خاک است و دوباره به خاک برمی‌گردد. این تجانس باعث سازگاری معماری خاک با سرشت آدمی شده است. سازگاری بین سرشت آدمی و طبیعت بکر، دست‌مایه تهیه این طرح است.

غرفه ایران در دوسالانه معماری ونیز 2016 / محمدرضا تقی‌پور، طاهره حسین‌نژاد، مهدیه کاخکی
Courtesy of Mohammadreza Taghipour, Tahereh Hosseinnezhad, Mahdieh Kakhki

اگر قرار باشد بادوام‌ترين ماده‌اي را كه بشر ساخته است، نام ببريم، قطعا آجر خواهد بود؛ چون آجر از گرانيت و سنگ آهك و حتي از آهن هم بيشتر عمر مي‌كند. آجر از قديمي‌ترين مصالح ساختماني است که قدمت آن بنا به عقيده برخي از باستان‌شناسان، به  ده‌هزار سال پيش مي‌رسد. البته آجر يك وسيله ساختماني جديد نیز به شمار مي‌رود و امروزه، در همه جاي دنيا مورد استفاده قرار مي‌گيرد.

غرفه ایران در دوسالانه معماری ونیز 2016 / محمدرضا تقی‌پور، طاهره حسین‌نژاد، مهدیه کاخکی
Courtesy of Mohammadreza Taghipour, Tahereh Hosseinnezhad, Mahdieh Kakhki

از این‌روست که ما آجرها را از دل اقلیم (دیواره‌های غرفه) بیرون کشیدیم و با دست‌های شکل‌دهنده فضا (معماری)، آنها را روی هم نهادیم و انسان را به درون آن دعوت کردیم که در پناه آسایش زیست‌محیطی (همسازی با اقلیم)، قدم‌ به‌ قدم و پله‌ به‌ پله، به سمت کمال انسانی حرکت کند (مسیر رو به بالا) و در این مسیر، برایش دریچه‌هایی ساختیم که از درون آنها به گذشته افتخار کند و به آینده‌اش امیدوار باشد و در این راه، سعی کردیم که برای انسان، از تهدیدها (کمبود فضا) فرصت بسازیم (افزایش سطوح) و از درهم‌ریختگی‌ها (آلودگی‌های بصری و صوتی و …)، ثبات (خلوص حجم).

غرفه ایران در دوسالانه معماری ونیز 2016 / محمدرضا تقی‌پور، طاهره حسین‌نژاد، مهدیه کاخکیغرفه ایران در دوسالانه معماری ونیز 2016 / محمدرضا تقی‌پور، طاهره حسین‌نژاد، مهدیه کاخکیغرفه ایران در دوسالانه معماری ونیز 2016 / محمدرضا تقی‌پور، طاهره حسین‌نژاد، مهدیه کاخکیغرفه ایران در دوسالانه معماری ونیز 2016 / محمدرضا تقی‌پور، طاهره حسین‌نژاد، مهدیه کاخکیغرفه ایران در دوسالانه معماری ونیز 2016 / محمدرضا تقی‌پور، طاهره حسین‌نژاد، مهدیه کاخکیغرفه ایران در دوسالانه معماری ونیز 2016 / محمدرضا تقی‌پور، طاهره حسین‌نژاد، مهدیه کاخکیغرفه ایران در دوسالانه معماری ونیز 2016 / محمدرضا تقی‌پور، طاهره حسین‌نژاد، مهدیه کاخکیغرفه ایران در دوسالانه معماری ونیز 2016 / محمدرضا تقی‌پور، طاهره حسین‌نژاد، مهدیه کاخکیغرفه ایران در دوسالانه معماری ونیز 2016 / محمدرضا تقی‌پور، طاهره حسین‌نژاد، مهدیه کاخکیغرفه ایران در دوسالانه معماری ونیز 2016 / محمدرضا تقی‌پور، طاهره حسین‌نژاد، مهدیه کاخکیغرفه ایران در دوسالانه معماری ونیز 2016 / محمدرضا تقی‌پور، طاهره حسین‌نژاد، مهدیه کاخکیغرفه ایران در دوسالانه معماری ونیز 2016 / محمدرضا تقی‌پور، طاهره حسین‌نژاد، مهدیه کاخکیغرفه ایران در دوسالانه معماری ونیز 2016 / محمدرضا تقی‌پور، طاهره حسین‌نژاد، مهدیه کاخکیغرفه ایران در دوسالانه معماری ونیز 2016 / محمدرضا تقی‌پور، طاهره حسین‌نژاد، مهدیه کاخکی

Iran Pavilion at The Venice Architecture Biennale 2016
Architect: Mohammadreza Taghipour, Tahereh Hosseinnezhad, Mahdieh Kakhki
Location: Venice, Italy
Date: 2016
Area: 32 sqm

Status: Competition Proposal / Shortlisted
Client: Iran’s Ministry of Roads & Urban Development

Normal human body and his nature is from soil; He rose up from the soil and goes back into the soil. This homogeneity has led to of the compatibility of soil architecture with the human nature. The compatibility between human nature and virginal nature, is the theme to this project.

If we want to name the most durable man-made material, that is definitely brick; Because it lasts longer than granite and limestone, and even iron. Brick is of the oldest building material and according to some archaeologists, it dates back to ten thousand years ago. Brick is also considered as a new building material and today is used all over the world.

That is why we pulled out bricks from the heart of the climate (pavilion walls) and put them on each other, by hands shaping space (architecture) and called human being into it; So that, in the shelter of environmental comfort (compatibility with the climate), he moves toward human perfection (upward direction), step by step. In this way, we made some valves to honor the past and be hopeful of future and in this way, we tried to create opportunities (increased levels) for human out of threats (lack of space) and make stability (purity of volume) of the clutters (visual and sound pollution, etc.).

One thought on “Iran Pavilion at The Venice Architecture Biennale 2016 / Mohammadreza Taghipour, Tahereh Hosseinnezhad, Mahdieh Kakhki”

Leave A Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *