اقامتگاه اسکی بارین
معمار: شرکت ری‌را (عباس ریاحی‌فرد، فری‌ناز رضوی نیکو)
موقعیت: شمشک، تهران، ایران
تاریخ: 1390
مساحت: 10،000 مترمربع
وضعیت: ساخته‌شده
کارفرما: آقای مهندس مجتبی تنها و شرکاء
تیم پروژه: عباس ریاحی‌فرد، فری‌ناز رضوی نیکو، اشکان باقری اقدم، نوید نصرالله‌زاده، حامد تابش، یاسر کریمیان، سروش علی‌پور، مرتضی رهبر، علی عاشوری، مینا وکیلی، مصطفی محمدی، علی زرندی، حسام رئوف‌پناه، امیر خادمی
عکس: پرهام تقی‌اف
ﺟﻮاﻳﺰ: رﺗﺒﻪ دوم ﮔﺮوه ﻋﻤﻮﻣﻲ جایزه ﻣﻌﻤﺎر 1390

مجتمع بارین در زمینی به مساحت 6000 مترمربع، در 10 طبقه و 67 واحد، در فاصله 1 کیلومتری از پیست شمشک واقع شده است. طراحی این مجتمع، به منظور فراهم آوردن فضای اقامتی برای اسکی‌بازان، در بهار 87، زمانی که عملیات سازه پروژه انجام شده و کارفرما به دلیل عدم رضایت از مشاور قبلی، همکاری با وی را قطع کرده بود، به ما سپرده شد.

در شروع طراحی، چند مساله کلی وجود داشت و هدف پروژه، یافتن ایده‌ای بود که جوابگوی آنها باشد؛ عمده‌ترین آنها، نوع استفاده از فضا بود که موقتی و محدود به روزهای آخر هفته، به ویژه در فصل زمستان و اسکی می‌شد. از این‌رو، بهتر می‌نمود تا از طرحی متفاوت از فضای روزمره و تجربه شده استفاده کنیم تا با تغییر مختصات مکانی، کیفیت فضایی تغییر کند؛ فضائی با بیانی متفاوت از خانه‌های شهری که با آرامش و سکون محیط پیرامون آن همخوانی داشته باشد. نیازهای رده سنی جوان، به عنوان مخاطبین اصلی پروژه نیز فضاهایی امروزی می‌طلبید که با خواسته‌ها و تمایلات ذهنی آنها مطابقت بیشتری داشته باشد و در نهایت، طبیعت تاثیرگذار و منحصر به فرد سایت، مهم‌ترین داده پروژه بود؛ آنچنان که در طراحی پروژه نمی‌توانستیم نقش آن را در نحوه شکل‌گیری فضا نادیده بگیریم.

بر این اساس، ما در این پروژه به دنبال رویکرد جدیدی رفتیم که به ارتباط بین معماری و طبیعت کمک کند، با سعی بر این که نشان دهیم که محصول منطقی هر روندی در طراحی معماری، باید شکل‌گیری انعطاف‌پذیر و آزادی در پاسخ به نیروهای اطراف خود در محیط داشته باشد. در اینجا، مناظر سفید و پوشیده از برف که جزء شاخصه‌های این مکان هستند و خطوط نرم و سیالی که پوشش برف در محیط ایجاد می‌کند، پرقدرت‌ترین نیروهای مکانی سایت محسوب می‌شدند. از این‌رو، هدف ما بهره‌گیری از ساختار برف، برای ایجاد بافتی همگن و یکپارچه بود، خلق اثری که چنان با فضای سیال محیط پیرامون خود در هم آمیزد که گویی این فضای سیال، اندیشه و ماده آن را به هم پیوسته و فرم‌ها را پدید آورده است.

ما با استعاره‌ای از سطوح پوشیده از برف، به سطوح نرم و سیالی رسیدیم که فضاهای داخل و خارج پروژه را شکل می‌دهند، این خطوط نرم و آزاد به گونه‌ای در طرح به کار رفته است که نه تنها بخش‌های اصلی و جانبی، بلکه عناصر و جزئیات فضا را نیز پردازش می‌کنند، خطوطی که در فضا حرکت کرده و بسته به کاربری‌ای که تعریف می‌کنند، تغییر شکل و مسیر می‌دهند. بدین‌ترتیب، تمامی نیازهای طرح در پلاستی‌سیته فرمی آن تعریف شده تا در حد امکان، فضا خالص و یکپارچه باقی بماند؛ همانند برفی روی زمین می‌نشیند و همه اجزا و سطوح را، از هر رنگ و شکلی، هم‌جنس و همگون می‌سازد.

Barin Ski Resort
Architect: RYRA Studio (Abbas Riahi Fard, Farinaz Razavi Nikoo)
Location: Shemshak, Tehran, Iran
Date: 2011
Area: 10,000 sqm
Status: Completed
Client: Mojtaba Tanha and Partners
Project Team: Abbas Riahi Fard, Farinaz Razavi Nikoo, Ashkan Bagheri Aghdam, Navid Nasrollahzadeh, Hamed Tabesh, Yaser Karimian, Soroush Alipour, Morteza Rahabar, Ali Aashouri, Mina Vakili, Mostafa Mohammadi, Ali Zarandi, Hesam Raoofpanah, Amir Khademi
Photo: Parham Taghioff
Awards: 2nd Place of Memar Award 1390

This ten-story resort is nestled into the mountain range near Shemshak, the second largest ski resort in Iran and in only half an hour drive from the capital. It looks one with the snow-covered mountain, almost as if windswept onto the mountain side, like an iced rock formation. The individuals rooms, 67 in total, each in a different size, seem carved into a mountainous ice block like natural caves.

The base build had already been completed when the architects were brought on board to design the project. The main structure and ceiling had been built in a classic cube shape, but the architects felt the rectangular shape was alien to the naturally sloping mountain formation, taking inspiration from Igloos as an organic yet man-made response for shelter of native arctic residents to a snow and ice-filled environment.

Each ‘cell’ or room echoes the igloos dome shape with topographical layers to enhance the feeling of a warm, homely ‘cave’ to relax in, after skiing out in the cold. In the same way igloos are built, layers of laser-cut corian sheets and MDF were stacked horizontally onto each other, shifting into the room to create a domical shape, so all the wardrobes, drawers etc. are tucked away behind these sloping inner wall.

The continuation of this design approach inside the rooms and corridors, which also have organically formed, cave-like shapes, as well as the pebble shaped windows that offer stunning views of the surrounding mountain range, all these factors make the Barin Ski Resort a holistic building that complements its natural habitat. This project can be a successful 21st century example of experimenting with the interface of nature and architecture.