برج اکولوژیک ونداد

استودیو زاد + استودیو معماری چالش

موقعیت: مشهد، ایران
تاریخ: ۱۳۹۳
مساحت: ۴٠،٠٠٠ مترمربع
وضعیت: طرح کانسپت
کارفرما: محمد باغشنی
تیم طراحی: محسن تاج‌الدین، مرضیه رجب‌زاده، محسن مریزاد
گرافیک: 2r-Studio, مونا میرزایی

برج‌ مسكونى ونداد با مشخصه معمارى سبز، همانند یك شهر كوچك عمودى، در شهر مشهد قرار گرفته است. شكل‌گیرى این جریان طراحى بر اساس خواسته‌هاى كارفرما مبنى بر استفاده از انرژى پایدار در طراحى بوده که این خواسته هوشمندانه، با ایجاد یك فضاى مشترك عمومى در دل پروژه كه یادآور برداشت امروزى از روستاهاى ایرانی‌ است، مهم‌ترین نقش را در شكل‌گیرى این طرح داشته است.

در این پروژه سعى شده است طراحی با بررسى عمیق‌تر مسائل معمارى و شهرسازى مدرن كه زندگى امروز شهرى را شكل مى‌دهند، و با تشخیص و در برگرفتن مبانى یك زندگى پایدار و مدنى و آگاه نسبت به شرایط محیطى كه انطباق بیشترى با نحوه زندگى طبیعى و پایدار نسل‌هاى گذشته دارد، صورت بگیرد.

مهم‌ترین مشخصه شكل‌دهنده زندگى مدرن شهرى، فضاهاى صلب شهرى و حقوق مالكیت فضاست كه در نتیجه این برخورد، ارتباط‌هاى انسانى و محیط طبیعى، محدود به فضاى مالكیت شده است. این امر، حس مسئولیت اجتماعى و آگاهى نسبت به شرایط محیطى و زیست‌محیطی را در شهرهاى امروز ایرانى كم‌اهمیت كرده است. این طرح با تمركز بر زندگى اجتماعى و محیط طبیعى، و تشویق ایجاد ارتباط و وابستگى از طریق یك فضاى سبز مشترك، سعی در افزایش كیفیت زندگى مدنى و تجربه جدیدى از زندگى مدرن شهرى را دارد.

استراتژى طراحى این برج بر اساس طراحى فضاهاى منفى است كه فضاهاى كم‌شده با ایجاد فضاى سبز، گفتمان اجتماعى و ارتباط با طبیعت را در درون خود جاى مى‌دهند. این تكنیك كاهش فضایى منجر به ایجاد یك دره سبز بین دو برج شده است كه در واقع، رسیدگى و مواظبت از فضاى سبز اختصاصى، چشم‌انداز مناسب را براى برج مقابل ایجاد مى‌كند و این خود، شکل‌دهنده جالب‌ترین نوع ارتباط و وابستگى اجتماعى است.

نماى ساده و بدون تزیینات خارجى برج اکولوژیک ونداد، به نماى غالب شهرى احترام گذاشته است و در عین حال، نماهاى داخلى با ایجاد شفافیت در درون فضا و ارتباط بیشتر ریزفضاها، سعى در ایجاد صمیمیت در فضا را دارند.

Vandad Ecologic Tower

ZAAD Studio + Challenge Studio

Location: Mashhad, Iran
Date: 2014
Area: 40,000 sqm
Status: Concept Design
Client: Mohammad Baghshani
Design Team: Mohsen Tajeddin, Marziah Louise Rajabzadeh, Mohsen Marizad
Graphic: 2r-Studio, Mona Mirzaei

“Vandad Ecologic Tower” was commissioned by an affluent developer from the city of Mashad in Iran, who has recently become interested in incorporating passive green energy strategies to his development portfolio. Originating from a small town himself, the client stipulated that Vandad must implement elements of small-town lifestyle in the design.

By analyzing broader problems of urban planning and architectural design which directly influence modern city life, this proposal attempts to identify and embody those attributes of a more sustainable, environmentally conscious, civic lifestyle that were such an intrinsically influential factor in many of our predecessors’ predominantly non-urbanized childhoods.

The rigid appropriation of space and spatial ownership has become an accepted aspect of modern urban living, where interaction with the environment and neighboring inhabitants has been minimized to include only that which exists within ownership boundaries. This dramatically reduces what would formerly be a natural sense of responsibility towards society and towards the environment. This proposal attempts to reintroduce a sense of identity into the modern urban paradigm, by investing in community and the natural environment, and encouraging intercommunication through a network of shared green spaces aimed at heightening the quality of life as well as mutual civic dependency.

The development strategy is based on a philosophy of void design in which subtracted space is literally an addition of shared green spaces which promotes interaction and communication. This method of subtraction creates a green valley between two facing and connected towers, where the tending of the gardens on one tower is ultimately contributing to the vista of the other tower.

An austere external facade conforms to the surrounding urban context by respecting the dominant urban facade and skyline, while the building interior diverges into a network of interconnected micro-spaces resulting in – not so much a vertical city, but a vertical village.