غرفه ایران در نمایشگاه‌های گردشگری بین‌المللی ۲۰۱۸
معمار: رضا امیری
تاریخ: 1397
مساحت: 250،150، 500 مترمربع (سه تیپ)
وضعیت: طرح پیشنهادی مسابقه / رتبه دوم
کارفرما: سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری
نگاه عمیق به ساختارهاي معماري ایرانی، هم‌زمان با نگاهی کمینه‌گرا و مقتصدانه به طرح، ما را برآن داشت که از یکی از الگوهاي متنوع معماري ایرانی، به شکلی نو پیروي و استفاده کنیم. بر این اساس، الگوي نه‌بخشی مربع‌شکل و همچنین الگوي چهارباغ و چهارصفه که در تالارهاي چهارستونی اورارتویی و در نقوش سفالینه‌هاي دوره نوسنگی، در تپه‌هایي چون زاغه و دالما قابل مشاهده است، الهام‌بخش طراح در شکل‌گیري اولیه طرح‌واره بوده است. الگوي نه‌بخشی از عناصر مهم معماري ایرانی است که دست‌کم از دوره اورارتوها به معماري عرضه شده و بی‌وقفه تا سده‌هاي اخیر، با تغییراتی اندك به حیات خود ادامه داده است.
فرم استفاده‌شده در سقف، الگویی نه‌بخشی است که شکل هرکدام از مدول‌ها برگرفته از کاشی‌کاري معرق موجود در ایوان جنوبی مسجد جامع اصفهان است. نکته جالب آنکه در این قاب کاشی‌کاري هم از الگوي یادشده براي تزیینات استفاده شده است.
فرم ایجادشده براي غرفه‌ها، بر اساس الگویی شبیه به فضاي ستون‌آوندي است، ستون‌آوندي بدون ستون و معلق! (سقف توسط کابل‌ها به سازه اصلی نمایشگاه متصل شده است) که از سه طرف باز و از یک طرف به فضاي صلب متصل است، اتصالی که در بناهایی چون کاخ عالی‌قاپو و کاخ چهل‌ستون اصفهان قابل مشاهده است.
در فضاي صلب، به منظور تلطیف فضا، الگوي فخرومدین در دیواره‌ها در نظرگرفته شده است که براي لمس هرچه بهتر این عنصر معماري ایرانی توسط بازدیدکنندگان غرفه، از آجر سنتی ایرانی استفاده شده است. استفاده از آجر سنتی در کف غرفه نیز به چشم می‌خورد. همچنین به‌کارگیري شیشه‌هاي رنگی در سقف این فضا، یادآور ارسی‌خانه‌هاي ایرانی است که تلالو فام‌هاي گوناگون آن، فضا را هرچه دلپذیرتر می‌کند.
نکته دیگر، در نظرگرفتن کانتر واقعیت مجازي براي به‌تصویرکشیدن قابلیت‌هاي گردشگري ایران است که در مرکزي‌ترین بخش غرفه قابل مشاهده است.
Iran Pavilion for International Tourism Exhibitions 2018
Architect: Reza Amiri
Date: 2018
Area: 150, 250, 500 sqm (3 Types)
Status: Competition Proposal / 2nd Place
Client: Iran Cultural Heritage, Handcrafts & Tourism Organization