ویلای میانمرز
پدرام ایزدی بروجنی
موقعیت: قهدریجان، اصفهان، ایران
تاریخ: ۱۴۰۰
مساحت: ۱۵۰ مترمربع
وضعیت: ساختهشده
کارفرما: کسری باقری
همکار طراحی: فروغ حداد
سازه: رضا سعادت
اجرا و نظارت: پدرام ایزدی بروجنی
گرافیک: استودیو اد
عکس: علی گرجیان
میانمرز، سکونتگاهی است میان بازوان لاغر، اما قوی باغی در دل زمینهای کشاورزی، برای خانوادهای سهنفره که جمعشان همیشه جمع است. فرزند دوازدهساله خانواده، کانون این جمع است؛ روح عصیانگر او در کنار تمرین مداومش برای بدلشدن به یک شناگر حرفهای، و میل گاهگاهش به انزوا، در راس توجه پدر و مادر، و بعد، طراح قرار گرفته است.
طبع شاعرانه مادر، پیادهروی را به یک ضرورت بدل کرده که فضای بین درختها و دسترسی آسان به آنها، بهترین پاسخ به این موضوع بوده است. از سوی دیگر، وسواس او برای هرچه اختصاصیتر بودن فضای خصوصی زندگی، موجب پدیدآمدن استخر به عنوان شکاف اصلی بین زون خصوصی و عمومی بنا شده است.
وجود درختهای چهارساله مثمر در زمین باغ که حفظ آنها به منظور حراست از محیطزیست، ضروری مینمود، یکی از محدودیتهای طراحی بود که در روند کار، تبدیل به فرصت شده است تا شکلگیری بنا مابین مرزهای خالی درختان انجام شود. استخر نیز در این بین، مرز دیگری را پدید آورده است تا ضمن محفوظ نگهداشتن خود و اشراف والدین بر سلامت فرزندشان، و نیز جداسازی زونها از یکدیگر، بر محرمیت مورد نیاز فضاها تاکید کند. و تمام این مرزها، میانمرز را آفریدهاند.
شکافها همیشه هم ایجاد فاصله نمیکنند؛ گاهی موجب انعطاف و ایجاد کنجهای دنج خلوتگزینی هسنند. این ویژگی را میتوان در شکافهایی که در قسمت عمومی بنا پدیدار شدهاند، جستجو کرد که توانستهاند با جداسازی عرصهها، فضای بیشتری را برای اسکان مهمانها پدید آورند. در منطقه خصوصی ویلا نیز تا حد امکان، حریم فرزند از پدر و مادر جدا شده است تا میل زودرساش به خلوتگزینی، در کنار رشد شخصیت توام با بلوغ را به درستی دریابد.
با وجود چشماندازهای وسیع طبیعی که پیش از این میتوانستند به عنوان بستر طرح معرفی شوند، هجوم مدرنیته و تقلیدهای کورکورانه، این منطقه را نیز مورد گزند قرار داده و سقفهای شیروانی با سفال قرمز، به رغم عدم تطابق با اقلیم و بستر، به بخش غیر قابل اغماضی از هویت بصری (هرچند مخدوش) منطقه تبدیل شده است. از اینرو، استفاده از آجر اخرایی بومی در کلیت واحد این بنا، از یکسو، پاسخی به احاطه این رنگ در منطقه بوده، و از سوی دیگر، ایستادن مقابل رواج یک رسم غلط در معماری است که تنها دستاورد آن اتلاف هزینه و انرژی بوده است. حجم آجری یکپارچه، گرمی را به رگهای زندگی آخر هفته میدواند و رفتهرفته میکوشد تا سبک صحیحتری از مدرنیته توام با سبک زندگی ایرانی را القا کند.
Mid-Ridge Villa
Pedram Ezadi Boroujeni
Location: Qahderijan, Isfahan, Iran
Date: 2021
Area: 150 sqm
Status: Completed
Client: Kasra Bagheri
Design Team: Foroogh Haddad
Structure: Reza Sa’adat
Construction & Supervision: Pedram Ezadi Boroujeni
Graphic: Studio ADD
Photo: Ali Gorjian
Mid-ridge Villa has been settled between a slender, but prosperous garden in the heart of the farmlands, for a family of three who are always gathering. A twelve-year-old child, the climax of the story, and her rebellious spirit, along with her constant training to become a professional swimmer, and her occasional desire for isolation and privacy, has been at the center of her parents’ attention, and then the architects’.
Mother’s poetic nature has made promenading a necessity; therefore, spaces among the trees and easy access to them, has been selected as the best answer to the question. On the other hand, to elevate privacy matter on private zones, due to mother’s obsession, swimming pool turned into the main gap between the private and public zones.
Fruitful trees in the garden, which were necessary to maintain in order to respect the environment, is one of the design limitations that has turned into an opportunity, during the process of organizing the mass between the empty spaces (Ridge) of the trees. The architect took these empty lots into consideration, as dwelling and daily activities. The pool, meanwhile, located on one of the ridges of the land functions, as divider of zones; being between the mass helps to keep the health of the child safe, and emphasize the privacy needed. All these borders created the Mid-Ridge.
Gaps do not always interpret to the distance; sometimes, they add flexibility to the mass, and create cozy corners of solitude. This feature can be looked in the gaps that have been appeared in the public zone of the building, consequently dividing the portion, and create more space to accommodate habitants.
Juxtaposition of the brick volumes in a hidden zone, seeks to honor the authentic quality of natural materials, and highlights the relationship between human beings and nature over time. Mid-ridge villa is made of ochre brick that complement the palette of the landscape: blue sky, green vegetation, yellow sandy ground, and therefore, a red house.