گفتوگو با بیژن شافعی، یکی از بنیانگذاران گروه پژوهشی «معماری دوران تحول»:
در زمینه کتابهای معماری، فقط به کمیت پرداخته و مقام اول را در کتابسازی کسب کردهایم!
مالک خواجهوند
پنج دانشجوی جوان معماری دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، در سال ۱۳۶۲، گروه پژوهشی «معماری دوران تحول» را با هدف گردآوری و تدوین مستندات تحلیلیـتاریخی معتبر و آکادمیک در باب معماری چهل سال نخست قرن چهاردهم خورشیدی، بنا نهادند. بیشک، انجام چنین تحقیقاتی با کیفیت مورد نظر اعضای گروه، چنان دشوار بود که نخستین مجلد از این پژوهشها، بیست سال بعد، یعنی در سال ۱۳۸۲ منتشر شد. گروه معماری دوران تحول تا بهار ۱۴۰۰، شش کتاب را منتشر کرده که هرکدام از آنها متمرکز بر معرفی زندگی، بینش و آثار یک معمار است: نیکلای مارکف، کریم طاهرزاده بهزاد، وارطان هوانسیان، آندره گدار، پل آبکار و رلان دوبرول؛ شش کتاب در معرفی معمارانی که سهمی آشکار و ماندگار در ورود اندیشههای مدرن معماری به ایران و رشد یا تثبیت آنها داشتهاند، اما تا پیش از این کتابها، مستندات مکتوب، منسجم و معتبری درباره آنها که پاسخگوی نیاز پژوهشگران و دانشجویان معماری باشد، وجود نداشت. بیژن شافعی یکی از همان پنج دانشجوی پرانرژی بنیانگذار گروه معماری دوران تحول، و مولف سه کتاب از شش کتاب این گروه است که به گفتوگو با او نشستهایم.
