معماران ایرانی درباره معمار مولف و معماری اورجینال چگونه میاندیشند؟
جلال حسنخانی
کاترین اسپریدونف
آنچه در ادامه میخوانید، تحلیلی است از کاترین اسپریدونف، یکی از داوران دومین دوره جایزه شایستگی معمار ایرانی (۱۳۹۸)، درباره معماری ویلای شماره ۳۰، اثر مهندسین مشاور پادیر (سعید میرمحمدصادقی و لادن زارعی) که امسال رتبه نخست این جایزه را به خود اختصاص داد.
مسجد ولیعصر، از گذشته تا آینده / مهدی حجت
برگرفته از خبرگزاری ایسنا (10 شهریور 1396)
پویان روحی
این یادداشت، به آثار مهندسین مشاور حرکت سیال – رضا دانشمیر و کاترین اسپریدنف – میپردازد و تلاش میکند این بحث را طرح کند که آثار این دو معمار، مصداق کنش حرفهای – پرکتیس۲– انتقادی هستند. بیشتر آثار مشاوران حرکت سیال، یک گونهشناسی عام۳ یا یک کلیشه جاافتاده معماری ایرانی را نقطه آغاز۴ فرایند طراحی خود قرار میدهند و با مجموعهای از عملیات طراحی۵، نسبت به آن موضع انتقادی میگیرند و به بازآفرینی آن میپردازند. این یادداشت مجموعه سینمایی ملت، مجموعه مسکونی صفائیه یزد، ساختمان گلفام و مسجد ولیعصر را بهعنوان نمونههای موردی در نظر میگیرد و با استفاده از خوانش فرمالیستی۶– مدل رایج خوانش آثار معماری – بر استراتژیهای طراحی بهکاررفته در آنها تأکید میکند و نشان میدهد که رضا دانشمیر و کاترین اسپریدنف، دو معمار «معاصر» هستند؛ معمارهایی که یکی از ویژگیهای کارهایشان، وجود ظرفیت انتقادی و دوریکردن از بار ایدئولوژیک است. درواقع کار آنها، همراه است با مبارزه با ایدئولوژی و تلاش برای برهمزدن اقتدار نهادها و ایدئولوژیهای تثبیتشده تاریخ معماری ایران.
فیلمخانه معمار ایرانی
گفتگو با رضا دانشمیر درباره پردیس سینمایی ملت ـ بخش دوم
برنامه طلوع، شبکه 4 سیما (تاریخ پخش: 21 بهمن 1389)