در جستجوی حیاط از یاد رفته ـ 2
معمار: معماران مدام (ساناز قائم‌مقامی، مجتبی محمدظاهری)
موقعیت: تهران، ایران
تاریخ: 1394
مساحت: 17 مترمربع
وضعیت: ساخته‌شده
کارفرما: خانم طلوع
مجری: سازه صدر
عکس: علیرضا بهپور
جوایز: تقدیرشده گروه مسکونی هشتمین جایزه معماری داخلی ایران (1394)
فرهنگ لغات، کتاب واژه‌های فراموش‌شده است و جوامع فراموشکار، هر روز لغات بیشتری را به فراموشخانه کتاب لغات می‌سپارند. کلانشهرها خود بانیان بی‌رحم این فراموشکاری‌اند که کلمات خوش‌آهنگ را در هیاهوی روزانه سال‌هایشان ناپدید می‌کنند، کلماتی مانند باغ، کوچه‌باغ، خانه و حیاط. و ما که ساکنان ناگزیر کلانشهرهاییم، کلمات گمشده را در حسرت‌های روزانه‌مان به یاد می‌آوریم.
«در جستجوی حیاط از یاد رفته» تلاشی امیدوارانه برای یادآوری حیاط‌هایی است که در میان 60 درصد به علاوه دو، رمپ‌های پارکینگ و توده‌های خاکستری ساختمان‌ها به فراموشی سپرده می‌شوند. «در جستجوی حیاط از یاد رفته» می‌کوشد تا بام‌ها، تراس‌ها و فضاهای نورگیر را به عنوان خاطره‌ای رویایی از حیاط باز تولید کند. «در جستجوی حیاط از یاد رفته» با پذیرفتن محدودیت کلانشهرها و با در نظر گرفتن اصول معماری و شهرسازی پایدار، وضع اسفبار محیط‌زیست را در کلانشهری چون تهران بهبود می‌بخشد.
باغ‌های از یاد رفته، طهران را در باغ‌بام‌ها احیا می‌کند و در نهایت، کلانشهری پدید می‌آورد که عکس‌های هوایی‌اش پر از لکه‌های سرسبز است؛ درخت‌های بلند با سایه‌های امن و کودکانی که در بام‌ها سرگرم بازی‌اند و خانواده‌هایی که وقت‌های کوچک فراغت را در فضاهای سرسبز خوش می‌گذرانند. با تحقق این رویا، دیگر نه از جزایر گرمایی خبری هست و نه از بحران‌های محیط‌زیستی و نه از کودکانی که با خلاء خاطره حیاط، بزرگ می‌شوند.
In Search of Lost Yard – 2
Architect: Modaam Architects (Sanaz Ghaemmaghami, Mojtaba M. Zaheri)
Location: Tehran, Iran
Date: 2015
Area: 17 sqm
Status: Compeleted
Client: Mrs. Tolou
Construction: Sazeh Sadr
Photo: Alireza Behpour
Awards: Honorable Mention of 8th Iranian Interior Architecture Award (1394)
in Residential Buildings Category
Dictionaries are the books of forgotten words and forgetful societies leave more words to these forgotten books, day by day. Megalopolises are the cruel initiators of this forgetfulness; They fade joyful words in their daily commotion, words like Garden, House, and Yard. And We – the inevitable residents of these large cities – search these words in our everyday envies.
“In search of lost yard” is a hopeful attempt to recall these “yards” which are lost among the municipal codes, parking ramps and the gray mass of buildings. Accepting the building codes and resuming the sustainable architecture and urbanism principles, we try to improve the fragile situation of the environment and revive the memory of forgotten yards of Tehran wherever it’s possible, on the roofs, in the patios or on the terraces. Then gradually, we can see tall trees everywhere with children playing and families having good time in these small gardens. If this dream comes true, there will be less heat island, less environmental crisis and less children growing older without the memory of playing in a green yard.