ساختمان اداری ـ تجاری ولیعهدی
معمار: هوبا طرح (هومن بالازاده)
موقعیت: کرج، ایران
تاریخ: 1394
مساحت: 5500 مترمربع
وضعیت: ساخته‌شده
کارفرما: محمد ولیعهدی
تیم طراحی: میثم احسانیان، محسن طهماسبی، پریما جهانگرد
مدیر فاز یک: نیوشا میرزایی
مدیر فاز دو: بهرام افسری
تصویرسازی سه‌بعدی: مونا رضوی
ارائه: الهام سیفی آزاد، امیر محبی‌صفت، آتوسا شیران، هومن فعالی، پویه نوریان
سازه: مهندس اعلایی
تاسیسات: محمد نگهبان
ناظر مقیم و مدیر اجرایی: محسن طهماسبی
ناظر مقیم: دانیال شاملو
مجری و مشاور شیشه نما: شرکت آریسا تک ـ وحید شهروزی
مبلمان: شرکت هارمونی
عکس: پرهام تقی‌اف، استودیو دید، عباس هواشمی، پویه نوریان، بابک طوسی‌پور

ساختمان ولیعهدی با کاربری اداری و تجاری، در یک زمین پرتردد و شلوغ شهر کرج واقع شده که در این منطقه، خیابان شهید بهشتی دارای یک بلوار فضای سبز برای پیاده‌روی است. ایده اولیه این طرح با نگاهی تحلیلی به کیفیت ساختمان‌های ساخته‌شده در این خیابان به وجود آمد و هرچند که زمین پروژه مابین دو بلوک شهری دیگر قرار داشت، ایده طراحی به سمتی حرکت کرد که ساختمان با فضای شهری درگیر شود.

هدف اصلی در طراحی، ایجاد ارتباط بیشتر بین ساختمان و شهر، در جهت درک چندبعدی ساختمان از نقاط مختلف شهر بود، به گونه‌ای که به زوایای مختلف دید انسان از شهر احترام گذاشته شود و بتوان یک کیفیت چندبعدی را در ارتباط بین ناظر و ساختمان ایجاد کرد. بر اساس این خواسته، ابتدا شبکه هندسی منظمی از تحلیل شهر به وجود آمد و سپس، شبکه بر اساس دیدهای شهری و هندسه‌ای که حداکثر دید چندبعدی را در شهر بتواند خلق کند، شکل گرفت و در مرحله بعد، هندسه منظمی کل حجم را شکل داد که به سازماندهی درونی فضاها نیز کشیده شد. این احجام، مانند دیافراگم‌هایی برای کنترل نور جنوب دیده شده‌اند.

ساختار سه‌بعدی طرح علاوه بر اینکه توانست دیدهای متفاوتی از نقاط مختلف شهر، برای ناظر ایجاد کند، یک رابطه داینامیک بصری بین شهر، ساختمان و انسان، بر اساس حرکت ناظر پدید آورد که این رابطه از دید دیگری نیز بررسی شد و آن حرکت خورشید و ایجاد سایه‌ها روی حجم است، به گونه‌ای که با توجه به مشخصات توده حجم در زمان‌های مختلف روز، سایه‌های روی ساختمان تغییر می‌کند و این عامل، باعث ایجاد یک کیفیت متغیر از سایه‌اندازی در نمای جنوبی و دید شهری پروژه می‌شود.

ایده‌ای که در لایه بعدی و در فضای داخلی مطرح بود، ایجاد یک کیفیت پویا (داینامیک) در درون فضاهای اداری بود که با الهام از ایده ارسی در معماری ایران، سعی شد با استفاده از رنگ در شیشه‌ها، حرکت خورشید به یک کیفیت نوری پویا در درون ساختمان تبدیل شود و در ساعات مختلف روز، همانند بیرون پروژه، تاثیرهای متغیری در کیفیت بصری فضاهای داخلی واحدها بگذارد. در این روش، با الهام از بازار کاشان که به تدریج، رنگ آجر به رنگ فیروزه‌ای تغییر می‌یابد، از دو رنگ آجری و آبی استفاده شده است و این دو رنگ بر اساس هندسه حجمی نما تعریف شده‌اند، به گونه‌ای که در قسمت‌های برجسته نما، رنگ آجری و در قسمت‌های فرورفته، رنگ آبی شیشه‌ها بیشتر است و این رنگ‌ها به صورت تدریجی و بر اساس هندسه حجم، دارای تراکم متفاوتی هستند. هدف بعدی این رنگ‌ها، کاهش میزان گرمای نور جنوب در واحدها بود تا بخش زیادی از این گرما، توسط بافت شیشه گرفته شود و در مصرف انرژی واحدهای اداری تاثیر بگذارد. ایجاد رنگ روی شیشه‌ها، از طریق چاپ ویترای است که تغییر کیفیت نمی‌دهد و مابین شیشه دوجداره اجرا شده است.

حجم نمای جنوب ساختمان، تحت تاثیر دو قسمت ورودی اداری و بالکن‌های واحدهای بزرگ‌تر دو طبقه بالای ساختمان قرار گرفته است؛ این دو بخش، هر یک نقش کارکردی خاصی برای تغییر کاربری‌های پروژه، در طبقات پایین و بالا داشته و سعی در پاسخگویی به خواسته‌های عملکردی، با حفظ یکپارچگی در حجم ساختمان شده است. فضایی که ورودی ساختمان را تعریف کرده، به صورت یک فضای نیمه‌باز مرتبط با شهر تعریف شده است که از این قسمت، افراد وارد لابی بخش اداری می‌شوند. این فضا، بخشی از ساختار حجمی پروژه است که جداره‌های آن، هماهنگ با بافت شیشه‌های نما، با دو کیفیت از شیشه‌های شفاف و المان‌های نورپردازی با هندسه یکسان، اجرا شده است تا جزییات فضای ورودی ارتباط بیشتری با ایده کل ساختمان داشته باشد.

متریال بنا بر اساس رنگ غالب ساختمان‌های موجود در این خیابان، به رنگ سفید در نظر گرفته شده و در کناره‌ها و در زیر سطوح، متریال چوب پلاست دیده می‌شود که با توجه به حجم هندسی نما، برای تمیز ماندن نمای ساختمان، آبروهایی در حجم‌ها، برای حرکت و هدایت آب‌های حاصل از بارندگی دیده شده است.

در معماری داخلی پروژه، متناسب با معماری نما، شیشه‌های موازی با سطح نما به صورت شفاف و نیمه‌شفاف در نظر گرفته شده است تا از این طریق، بخش زیادی از فضاهای میانی، از نور طبیعی برخوردار شوند. همچنین، مدول‌های حجمی در سازماندهی فضای داخلی واحدها تاثیرگذارند، به گونه‌ای که مدول‌های حجمی نما، امتداد فضاهای داخلی و سقف‌ها را شکل داده‌اند.

Valiahdi Commercial & Office Building
Architect: Hooba Design (Hooman Balazadeh)
Location: Karaj, Iran
Date: 2015
Area: 5500 sqm
Status: Completed
Client: Mohammad Valiahdi
Design Team: Meisam Ehsanian, Mohsen Tahmasebi, Parima Jahangard
Phase 1 Manager: Niusha Mirzayi
Phase 2 Manager: Bahram Afsari
3D Illustration: Mona Razavi
Presentation: Elham Seyfi Azad, Amir Mohebi Sefat, Atousa Shiran, Hooman Faali, Pooyeh Nouryan
Structure: Mr. Alaei
Mechanical & Electrical Consultant: Mohammad Negahban
Executive Director: Mohsen Tahmasebi
Resident Supervisor: Danial Shamloo
Executive & Consultant of Façade Glasses: Arisatech Company – Vahid Shahroozi
Furniture: Harmony Company
Photo: Parham Taghioff, Deed Studio, Abbas Havashemi, Babak Toosipour, Pooyeh Nouryan

At the heart of one of the busiest zones of Karaj, Valiahdi Building is located in a vehicular-pedestrian boulevard. Taking into account the high volume of pedestrians in the area, it was important for the design team to create a multidimensional facade which respects the observer from various angles and creates an intimate connection between the building and the city.

Inspired by the existing street network and urban context, a geometrical grid was created which was later modified to optimize the viewing angles. This geometry gradually transforms from negative to positive volumes at the top and bottom, creating two major voids at these sections. These voids then form the main entrance and the balconies on the top two floors. The new geometry was further developed to create a repetitive module defining both the exterior façade and the interior spaces. These modules also act as diaphragms, controlling south sunlight exposure.

Multidimensionality on the façade also creates a dynamic visual connection between the building, the city, and the observer, so that the perception of the observer varies while moving toward or against the building. This perception is also affected by the sunlight variations, resulting in a dynamic light and shadow pattern on the façade, during the day.

Inspired by Orosi from the traditional Persian architecture, stained glass was used to further develop the idea of the dynamic presence of light and shadow and to enhance the quality of the interior atmosphere. Moreover, this technique helped to control the heat generated by the excessive sun exposure on the south side, by catching most of the generated heat. Vitray stains were used on the inner side of the two glazing layers making the system highly durable against external influences.

The two symbolic colors in the Traditional Persian Architecture are brick and turquoise. The ancient bazaar in Kashan is a great example where there is a gradual shift from brick in lower parts (representing earth) to turquoise up at the dome (representing sky). In this project, the shift between the two colours was established based on the fluctuations on the façade. There is a more concentration of the brick colour at the concave sections whereas a more concentration of the turquoise colour at the convex sections.

In some parts of the interior surfaces, transparent and semi-transparent glasses were used parallel to the façade glazing. This allows most of the mid-spaces to have natural lighting during daytime.