دفتر مشاورین املاک یوسفیان
گروه معماری باراد (بهرام بادینراد، فردین نجفی مهر)
موقعیت: تهران، ایران
تاریخ: ۱۳۹۸
مساحت: ۶۷ مترمربع
وضعیت: ساختهشده
کارفرما: پویان یوسفیان
همکاران طراحی: ترمه خلدی، شیدا بهمن، پریسا هاشمیان
اجرا: گروه معماری باراد (ارسلان فیضی راد)
عکس: استودیو دید
بعد از بازدید اولیه از پروژه، به دلیل کوچکبودن واحد، تلاش کردیم ایدهای داشته باشیم در راستای آنکه بتوانیم فضا را بزرگتر جلوه بدهیم، و برای این کار، از دغدغه اصلی و همیشگیمان که طبیعت، درخت و گیاهان بوده است، استفاده کردیم.
این سوال برایمان مطرح بود که وقتی فضا محدود است، آیا میتوان با استفاده از خیال، فضای بیشتری ایجاد کرد و خطوط معماری را در ذهن بیننده امتداد داد؟ در پاسخ به این سوال، به این نتیجه رسیدیم که از تنههای درخت استفاده کنیم، به اینگونه که گویی فضای ما میزبان بخشی از درختان تنومند و بلند است، و امتداد آنها که در نور سقف محو میشوند، از سقف خارج شده و در خارج از فضای پروژه، به زیست خود ادامه میدهند. به کمک این ایده، میتوانستیم ذهن را از فضا خارج کنیم، و با اضافهکردن فضای خارجی به فضای داخلی در ذهن مخاطب، فضای موجود را در ذهن بزرگتر کنیم.
تنههای درخت بهخودی خود، به نمادی از قدمت فضای پروژه هم تبدیل شده بودند و ما نیاز داشتیم در جواب به آنها، و برای عملکرد و فضای نوسازیشده هم نمادی داشته باشیم. برای این مهم، از درختچههایی جوان در همجواری این تنههای درخت استفاده کردیم که نمادی مناسب برای عملکرد جدید پروژه و نوسازی واحد بودند.
Yousefian Real Estate Office
Barad Architects Group (Bahram Badinrad, Fardin Najafi Mehr)
Location: Tehran, Iran
Date: 2019
Area: 67 sqm
Status: Completed
Client: Pouyan Yousefian
Design Team: Termeh Kholdi, Sheida Bahman, Parisa Hashemian
Construction: Barad Architects Group (Arsalan Feizi Rad)
Photo: Deed Studio
In this project, a limitation of a confined space stood before us, an apartment that desperately needed a renovation, a re-realization. The space was about to change its character from a legal advice office to a property consultants holding. The main question for us, therefore, became whether we could build upon visitors’ imagination to create an impression of a bigger space, by choosing materials that can reflect this change in character.
In order to root the project in our cultural heritage, and bridge the renovated space with a sense of nature, we chose tree trunks as our transcending material, in a way that could pull the viewers’ imagination out of the confined space; thus, making the impression that the space was larger, and extended from what seemed available. As if it was not located in a dull apartment building, but a selected piece of an extending garden.
What was trivial at this stage, was placing the tree trunks. For this purpose, first, a strong circulation route was determined. Then, these pure materials (tree trunks) were placed in slits that were critical, where the eyes could explore longer, where the space’s dimensions kept their elongation.
آفرین . خیلی عالیه