سبزینگی فعال / علیرضا تغابنی
نگاهی به رویکرد‌های مختلف معماری سبز

فکر می‌کنم مدتی‌ است که می‌توان از دوگانه جعلی «معماری خود‌بسنده / معماری اخلاقی» فاصله گرفت، چرا که به نظر می‌آید این دو‌قطبی در فضای معماری معاصر، تقلیل‌دهنده و ناکافی‌ است، چرا که هم از لحاظ تئوریک، نسبت به بسیاری از لایه‌ها و ایده‌های بینابینی یا ایده‌های متفاوت، نابیناست و هم اینکه نمی‌­تواند بسیاری از جریان‌ها و تمرین‌های عملی معتبر را در درون خود جای دهد. با همین منطق، خواندن معماری سبز به شکلی که صرفا مسئله‌ای اخلاقی و برون‌دیسیپلینی باشد و مسائل بنیادی معماری را به درجات دو و چندم اهمیت تقلیل دهد، هم‌اکنون چندان دقیق به نظر نمی‌رسد و با این دوقطبی نمی‌توان به آن پرداخت.

Read More ›››

درباره زبان؛ تحلیلی بر ویژگی‌های معماری امروز آسیای جنوب‌شرقی / علیرضا تغابنی
در حاشیه جشنواره معماری فیلیپین

حضور من در جشنواره معماری فیلیپین، مثل کسی بود که به یک مهمانی بزرگ خانوادگی دعوت شده باشد، از آن مهمانی‌ها که همه از هزار سال پیش همدیگر را می‌شناسند و تو به عنوان تازه‌وارد‌‌ جمع، سعی می‌کنی به واسطه لحن‌ها و شوخی‌ها و صحبت‌ها، فضا را بفهمی، دینامیزم روابط را کشف کنی، موضوعات و دغدغه‌هایشان را ببینی و از دریچه این مهمانی، به فضای اجتماعی، اقتصادی و عاطفی آن جمع نزدیک شوی.

Read More ›››