ساندویچی غریب از چیزهای معمولی
یادداشتی به بهانه سخنرانی جنیفر بانر در کانون معماران معاصر

علیرضا تغابنی

مجاورت اتاق‌ خواب با کلاس درس، در رمان کافکا، از قرارگیری چرخ‌‌ خیاطی روی میز اتاق‌‌ عمل عجیب‌تر است.

میلان کوندرا

Read More ›››

از عمل‌گرایی تا عمل‌زدگی

علیرضا تغابنی

در جلسه‌ای برای طراحی پروژه‌ای هستیم که ایده‌های کلان و ساختاری‌اش، هفت‌ماهی است که مصوب شده و مراحل توسعه طراحی‌اش به شکلی پیش رفته که عملیات اجرا نیز شروع شده است. قسمت عمده جلسه که چهارساعتی به طول می‌انجامد، درباره اندازه فضاهای واحدهای مسکونی‌ است، و مدت مدیدی، بحث بر سر این است که اتاق‌های خواب مثلا ۱۸ مترمربع باشند یا ۲۰ مترمربع. خسته‌کنندگی و بی‌حاصلی و پوچی این بحث برای من، از یک طرف، و اهمیت آن از نظر ساخت و تیم سرمایه‌گذار پروژه، از طرف دیگر، باعث می‌شود در بحث، حضوری فعال، ولی توام با دل‌زدگی داشته باشم. به خود می‌گویم این هزینه‌ای است که برای به‌ عمل‌ درآوردن آرزوهایم باید پرداخت کنم و هم‌زمان، از خود به طعنه می‌پرسم که آیا واقعا همین‌طور است؟

Read More ›››

فال آینده
نگاهی به معماری لوکوربوزیه در ساختمان انجمن کارخانه‌داران احمدآباد هند

علیرضا تغابنی

لوکوربوزیه برای من، همیشه حضور هم‌زمان شیوه‌های بعضا متناقض مواجهه با معماری بوده است؛ اینکه او از یک طرف، تایپولوژی‌های سازمان‌دهی پلان را بازتعریف می‌کند، نگرشی معطوف به مفاهیم فضایی دارد که ایده‌های کلانی مثل جداکردن ساختمان از زمین، پلان آزاد، ایجاد گردشگاه در ساختمان، و امثالهم در آن مطرح است، و اینکه در همان حال، از درخشیدن احجام در زیر نور می‌گوید، از چگونگی به درون فضا کشیدن نور، از خشونت متریال و فعال‌شدن لامسه که همه مباحثی مربوط به دریافت‌­گری (Perception) و حس‌های پنج‌گانه هستند. به عبارتی، لوکوربوزیه هم‌نشینی نظراتی است که در آینده بیشتر از هم جدا خواهند شد و در برابر هم موضع­ خواهند گرفت.

Read More ›››

سبزینگی فعال
نگاهی به رویکرد‌های مختلف معماری سبز

علیرضا تغابنی

فکر می‌کنم مدتی‌ است که می‌توان از دوگانه جعلی «معماری خود‌بسنده / معماری اخلاقی» فاصله گرفت، چرا که به نظر می‌آید این دو‌قطبی در فضای معماری معاصر، تقلیل‌دهنده و ناکافی‌ است، چرا که هم از لحاظ تئوریک، نسبت به بسیاری از لایه‌ها و ایده‌های بینابینی یا ایده‌های متفاوت، نابیناست و هم اینکه نمی‌­تواند بسیاری از جریان‌ها و تمرین‌های عملی معتبر را در درون خود جای دهد. با همین منطق، خواندن معماری سبز به شکلی که صرفا مسئله‌ای اخلاقی و برون‌دیسیپلینی باشد و مسائل بنیادی معماری را به درجات دو و چندم اهمیت تقلیل دهد، هم‌اکنون چندان دقیق به نظر نمی‌رسد و با این دوقطبی نمی‌توان به آن پرداخت.

Read More ›››

درباره زبان
تحلیلی بر ویژگی‌های معماری امروز آسیای جنوب‌شرقی

علیرضا تغابنی

حضور من در جشنواره معماری فیلیپین، مثل کسی بود که به یک مهمانی بزرگ خانوادگی دعوت شده باشد، از آن مهمانی‌ها که همه از هزار سال پیش همدیگر را می‌شناسند و تو به عنوان تازه‌وارد‌‌ جمع، سعی می‌کنی به واسطه لحن‌ها و شوخی‌ها و صحبت‌ها، فضا را بفهمی، دینامیزم روابط را کشف کنی، موضوعات و دغدغه‌هایشان را ببینی و از دریچه این مهمانی، به فضای اجتماعی، اقتصادی و عاطفی آن جمع نزدیک شوی.

Read More ›››