فال آینده
نگاهی به معماری لوکوربوزیه در ساختمان انجمن کارخانه‌داران احمدآباد هند
علیرضا تغابنی
لوکوربوزیه برای من، همیشه حضور هم‌زمان شیوه‌های بعضا متناقض مواجهه با معماری بوده است؛ اینکه او از یک طرف، تایپولوژی‌های سازمان‌دهی پلان را بازتعریف می‌کند، نگرشی معطوف به مفاهیم فضایی دارد که ایده‌های کلانی مثل جداکردن ساختمان از زمین، پلان آزاد، ایجاد گردشگاه در ساختمان، و امثالهم در آن مطرح است، و اینکه در همان حال، از درخشیدن احجام در زیر نور می‌گوید، از چگونگی به درون فضا کشیدن نور، از خشونت متریال و فعال‌شدن لامسه که همه مباحثی مربوط به دریافت‌گری (Perception) و حس‌های پنج‌گانه هستند. به عبارتی، لوکوربوزیه هم‌نشینی نظراتی است که در آینده بیشتر از هم جدا خواهند شد و در برابر هم موضع خواهند گرفت. جایی خوانده بودم که کار هنر این است که فکر یا حس تو را «چیز» می‌کند. از معانی چیزکردن که بگذریم یا آن را نوعی تحریک و به تحرک واداشتن قلمداد کنیم، محل اختلاف در این مورد، بر سر مسئله فکری‌بودن یا حسی‌بودن است.
