علیرضا تغابنی برنده نخستین دوره جایزه دورفمن آکادمی سلطنتی هنر انگلستان شد
چهارشنبه ۱۳ تیر ۱۳۹۷، لندن: علیرضا تغابنی، بنیان‌گذار دفتر معماری دیگر، به عنوان برنده نخستین دوره جایزه دورفمن آکادمی سلطنتی هنر انگلستان معرفی شد. او این جایزه ده هزار پوندی را پس از سخنرانی و ارائه ایده‌ها و تجربیات خود در برابر داوران، طی مراسمی در آکادمی سلطنتی که امسال دویست و پنجاهمین سال تاسیس خود را پشت سر می‌گذارد، دریافت کرد.
جایزه دورفمن بخشی از برنامه جدید آکادمی سلطنتی هنر انگلستان برای برگزاری جوایز معماری است که با پشتیبانی بنیاد دورفمن برگزار می‌شود. این جایزه که نامزدهای دریافت آن توسط اعضای آکادمی، موزه‌داران و ژورنالیست‌ها انتخاب می‌شوند، در پی تاکید بر رابطه هنر و معماری و تجلیل از استعدادهای بین‌المللی است که کارهایشان نشان‌دهنده آینده معماری باشد.
علیرضا تغابنی که به خاطر دستاورد فوق‌العاده‌اش در تحقق‌بخشیدن به ساختمان‌هایی با کیفیت بالای معماری، آن هم در یک بستر متلاطم، مورد ستایش داوران قرار گرفت، ضمن ابراز خوشحالی فراوان از دریافت نخستین جایزه دورفمن، گفت: «من می‌خواهم معماری‌ام در کشوری با بستر سیاسی، از یک هدف مولد و سازنده برخوردار باشد.»
تغابنی در رقابت با چهار فینالیست دیگر از چهار کشور مختلف که در مراسم پایانی، در کنار او، به سخنرانی و ارائه ایده‌ها و تجربیات خود پرداختند، موفق به جلب نظر داوران و کسب نخستین جایزه دورفمن شد:
|- Arquitectura Expandida از کلمبیا
|- Go Hasegawa از ژاپن
|- Anne Holtrop از هلند و بحرین
|- Rahel Shawl از اتیوپی
هیئت داوران جایزه دورفمن در کنار نام‌های شناخته‌شده‌ای چون ریچارد راجرز، معمار سرشناس انگلیسی، و محسن مصطفوی، رئیس ایرانی مدرسه طراحی دانشگاه هاروارد، شامل دو معمار انگلیسی به نام‌های Louisa Hutton (رئیس داوران) و Joseph Grima،، یک مجسمه‌ساز به نام Conrad Shawcross، و یکی از مجریان خبر بی‌بی‌سی به نام Razia Iqbal بود که در همان روز مراسم پایانی، پس از شنیدن سخنرانی پنج فینالیست جایزه، رای خود را اعلام کردند.
علیرضا تغابنی در صفحه اینستاگرام خویش، مسیر رسیدن به جایزه دورفمن را این‌گونه توضیح داد: «مى‌بايست سايت دفتر را درست و دقيق مي‌كرديم تا داوران بتوانند آشنايى قبلى‌شان را كامل‌تر كنند. در مرحله بعد، بايد مقاله‌اى ١۵٠٠ كلمه‌اى مي‌فرستاديم و بعد مدارك پرزنتيشن برايشان جدا جدا فرستاده مي‌شد و در آخر، براى دفاع به لندن مى‌آمديم.»
تغابنی در توصیف چهار رقیب خود در مرحله نهایی جایزه دورفمن، نوشت: «رقبا هركدام در روش و نگاه‌شان به معمارى، راديكال بودند؛ هاسگاوا كه ال‌كروكى‌اش تازه درآمده است، در باز‌تعريف تايپولوژى‌هاى معمارى ژاپن با تكنيك‌ها و متريال و تناسبات جديد، كارهايى خيره‌كننده داشت، هولتروپ هلندى دارای كارهاى مجسمه‌سازانه و تجربى قائم‌به‌ذاتى بود، و گروه كلمبيايى و خانم راحل از اتيوپى نيز با رويكرد اجتماعى متفاوتى، پروژه‌ها را جلو برده بودند.»
علیرضا تغابنی از برنامه خود برای ارائه پروژه‌ها در برابر داوران نیز که با همکاری تعدادی از دوستان معمارش تدوین کرده بود، سخن گفت: «جلوى داورانى مثل ريچارد راجرز، لویيزا هوتون و محسن مصطفوى، مى‌بايست چندلايه و دقيق می‌بودیم، ما سعى كرديم پرزنتيشن پروژه‌ها را مثل يك رمان تنظيم كنيم، داراى يك خط نمايان روايت پروژه‌ها و چندين خط نامریى روايت، شخصى و تكنيكى توامان.»
از کارهای شاخص علیرضا تغابنی می‌توان به خانه شریفی‌ها که به خاطر اتاق‌های گردانش، بازتاب بسیار زیادی در رسانه‌های بین‌المللی داشت، و نیز آثار تندیس‌گونی همچون ویلای برادر کوچک‌تر و ویلای کوهسار اشاره کرد.
بهتون افتخار می کنیم