گفتوگو با آنتونیو ساجو، استاد معماری دانشگاه ساپینزای رم:
مسجدی که همانند مسجد سلجوقی طراحی شود، نمیتواند ایرانی امروز را در خود نگه دارد.
زهرا ابراهیمی
آنتونیو ساجو، معمار ایتالیایی که برای شرکت در سلسله کنفرانسهای علمی معماری، به ایران سفر کرده بود، معماری سردر دانشگاه تهران را بسیار موفقتر از سردر دانشگاه سانپینزای رم دانست و آن را در معماری معاصر ایران بسیار موفق ارزیابی کرد. ساجو مدیر گروه دکترای معماری دانشگاه ساپینزای رم است که بسیاری از پژوهشهای معماری وی در شهرهای ایتالیا اجرایی شدهاند. او موفقیت معماری امروز دنیا را در گرو اهمیتدادن به محیطزیست میداند و معتقد است ساختمانسازی در فضاهایی همچون ساحل دریا، به معنای مرگ معماری است.
هوشنگ سیحون در گفتوگو با روزنامه ابتکار:
اعراب میخواهند هنر و معماری ایران را به نام خود کنند
علی فراستی
مهندس هوشنگ سیحون نیاز به معرفی چندانی ندارد. برخی او را پدر معماری مدرن ایران میدانند. فعالیت هنری و معماری ایشان در طول نیم قرن زبانزد همه عاشقان فرهنگ و هنر ایران زمین است، از طراحی آرامگاههای خیام، ابوعلی سینا، فردوسی، کمال الملک، نادر شاه افشار، کلنل محمد تقی خان پسیان، و دهها اثر معماری جاودانه دیگر همچون موزه توس و ساختمان بانک سپه در میدان توپخانه تا صدها بنای مسکونی، نقاشی و سیاه قلم و چند سال تدریس در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران تنها بیان گوشه ای از فعالیت خستگی ناپذیر مهندس هوشنگ سیحون است. وی سبک خاصی در معماری ایران پدید آورد که تلفیقی هماهنگ و موزون بین گونههای معماری سنتی و کهن ایران با تکنولوژی و سبک مدرن معماری جهان است. مصاحبه کننده این افتخار را داشت تا در چند جلسه به طرح برخی سؤالات پیرامون تاریخ معماری ایران و جهان از ایشان بپردازد. امید است که این مصاحبه مورد توجه نسل جوان معماران و مهندسان ایرانی قرار گیرد.
هوشنگ سیحون در گفتوگو با روزنامه شرق:
معماری زبان گویای یک جامعه است
علی فراستی
این گفت وگو حاصل چند ساعت پرسش و پاسخ با مهندس هوشنگ سیحون در زمستان ۱۳۷۲ در فرانسه است. متن حاضر مستقیما از نوار پیاده و پس از ویرایش و تنظیم و حذف برخی محاورات، نهایی شده است. مهندس سیحون نیاز به معرفی چندانی ندارد. فعالیت هنری و معماری ایشان در طول نیم قرن زبانزد همه عاشقان فرهنگ و هنر ایران زمین است، از طراحی آرامگاه های خیام، ابوعلی سینا، کمال الملک، نادرشاه افشار، کلنل محمدتقی خان پسیان و ده ها اثر معماری جاودانه دیگر همچون موزه توس و ساختمان بانک سپه در میدان توپخانه تا صدها نقاشی و سیاه قلم و چند سال تدریس در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران تنها بیان گوشه ای از فعالیت خستگی ناپذیر مهندس سیحون است. متن پیش رو، بخشی از گفت و گوی نسبتا بلند با مهندس سیحون است که به جهت کمبود فضا، بخش دیگر آن در آینده به مخاطبان ارایه خواهد شد.
علی سردارافخمی، معمار تئاتر شهر، در گفتوگو با روزنامه شرق:
نگذاريم تئاتر شهر ناهنجار شود
پرویز براتی
شهرتش بابت طراحی و اجرای ساختمانی ۴۰ ساله است. این ساختمان قدیمی البته ارزش ویژهای برای اهالی تئاتر دارد. علی سردارافخمی سالها پیش ساختمانی مدور و استوانهای در امتداد یکی از قدیمیترین خیابانهای شهر تهران و در تقاطع دو خیابان انقلاب و ولیعصر(عج) در ضلع غربی پارک دانشجو بنا کرد که بهترین و زیباترین آثار نمایشی حرفهای تئاتر ایران توسط کارگردانان و هنرپیشههای معروف در تالارهای نمایشی آن روی صحنه رفته است. کلنگ احداث مجموعه تئاتر شهر تهران در سال ۱۳۴۶، در محل کافه شهرداری به زمین زده و هفتم بهمن ۱۳۵۱ با یک سالن مدرن آماده بهرهبرداری شد. سردارافخمی که از نامآورترین معماران ایرانی دهه ۵۰ است؛ از بنیانگذاران جریان معماری پیشروی ایران به حساب میآید. او متولد سال ۱۳۰۸ در تهران است. در سالهای قبل از انقلاب «شرکت مهندسان مشاور سردارافخمی» را اداره میکرد که ساخت مجموعه تئاتر شهر از جمله مشهورترین پروژههای این شرکت است. این مجموعه درحال حاضر از تالارهای زیر تشکیل شده است: «تالار اصلی»، «تالار چهارسو»، «تالار قشقایی» و «تالار سایه». تئاتر شهر طی سالهای گذشته فراز و فرود زیادی به خود دیده؛ گاه شاهد پیشروی مترو در حریم خود بوده و زمانی سارقان، کاشیهای فیروزهایاش را به یغما بردهاند. نماد تئاتر ایران، با همه فرازونشیبها همچنان سرپاست. گفتوگویمان با علی سردارافخمی در ابتدا برای آن بود که نگاه او را به تغییر و تحولات سازهای در این بنا و فضای اطراف آن جویا شویم. با این حال این معمار که این روزها در جنوب پاریس اقامت دارد، نقبی به گذشته زد و ما را با ابعاد تازهای از زندگی حرفهای خود، روند ساخت مجموعه تئاتر شهر و احوال این روزهایش آشنا کرد.
بهرام شیردل در گفتوگو با روزنامه شرق:
معماری باید پاسخگوی اجتماع باشد
پرویز براتی
چهار دهه است که نام بهرام شیردل با معماری گره خورده است. او که فارغالتحصیل دانشگاه تورنتو و آکادمی هنر کرنبروک است، طی سالهای گذشته، در بیش از ۱۴ دانشگاه تدریس کرده است. بهرام شیردل جایی میانه گنبد مسجد شیخ لطفالله اصفهان، آموزههای دنیل لیبسکیند و معادلات ریاضی رنهتوم ایستاده است. شیردل را میتوان به عنوان یکی از بانفوذترین معمارانی یاد کرد که در حوزه معماری میانرشتهای، ریاضی و معماری Folding، در سطح بینالمللی تلاش کرده است. او به همراه پیتر آیزنمن، گرگ لین، جفری کیپنس از جمله تئوریسینهایی هستند که توپولوژی را به عنوان ریشهای فرهنگی و علمی در زمینه معماری لایهای، منحنی، موجدار و پیچخورده توسعه دادهاند. آنها به جنبههای حرکتی در هندسه توپولوژی که بیشتر پروسهای عمومی از تغییرشکل ممتد است، توجه داشتهاند.
شیردل متولد ۳۱ خرداد ۱۳۳۰ در تهران است. طی سالهای ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۶ در دانشگاه هاروارد به تدریس تئوری و طراحی معماری مشغول بوده و همچنین طی سالهای ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۶ رئیس گروه طراحی ارشد دانشکده معماری لندن بوده است. وی همچنین در دانشگاههای یوستون، انستیتوی تکنولوژی جورجیا، دانشگاه شیکاگو، دانشگاه میامی، دانشگاه ایالتی و اوهایو و انستیتوی معماری کالیفرنیا به تدریس معماری میپرداخته است. این معمار دریافتکننده مدال Christopher Wern از کانادا و مدال طلای شهرسازی CGA از دولت چین بوده و بسیاری از کارهای او به صورتی گسترده در سطح بینالمللی به نمایش درآمده است که از آن جمله میتوان به نمایشگاه Biennale Venice در سال ۱۹۸۴ و موزه هنرهای مدرن در نیویورک در سال ۱۹۹۲ اشاره کرد. او پس از تاسیس مشاور آکس رونو در آمریکا در سال ۱۹۸۶ و همچنین مهندس مشاور شیردل در لندن در سال ۱۹۹۳، مهندسان مشاور شیردل و همکاران را در سال ۱۳۷۶ در تهران تاسیس کرد. در طی این سالهای کاری، وی پروژههای متعددی را در کشورهای آمریکا، کانادا، ژاپن، چین، برزیل و سایر نقاط دنیا که در آن، امکان بهکارگیری تحقیقات و تئوری خود را داشته است، طراحی کرده است. او در سال ۱۳۸۶ به عنوان مدیر طراحی شرکت RMJM در دوبی، فعالیت معماری خود را ادامه داد. از دیگر افتخارات او میتوان به دریافت جایزه نهایی در مسابقه بینالمللی نارا در ژاپن از شهردار نارا در سال ۱۹۹۱ نام برد.